فریاد وفغان از عشق ای داد وامان از عشق

درمان ورهیدن را ای کاش توان از عشق

زیبا بکند زندان ؛بر یوسف  زندانی

گاهی شکند دل را گاهی فیضان از عشق

گه سینه پراز غوغا گاهی به لب آرد جان

جانی شده بیچاره  دادش بستان ازعشق

گه دل چویکی برکه گاهی چویکی دریا

گاهی بکند طوفان ؛دل پر هیجان از عشق

گه جوش بیاید جان چون آب که برآتش

ای دادو امان از عشق  جان درغلیان از عشق

 آرام دهد جان را گه زیروزبر سازد

گه زلزله می آید در روح وروان از عشق

دراوج جوانی گاه چون پیر کند مارا

 پیرانه سری گاهی گردد چو جوان از عشق

گه گاه زمستانی گردد چوبهار ازعشق

گه گاه بهارانی گردد چوخزان از عشق