رهگذر

شعروغزل

آه دلا

غمزده ای فسرده ای آه دلا چه خسته ای

هم نفس قفس تویی تار زهم گسسته ای

راز فلک شنیده ای بس که به شب نخفته ای

از همه کس بریده ای مرغک پر شکسته ای

چشم سحرکه دیده تو؛رازدلت شنیده او

منتظری که شب رود خیره به شب نشسته ای

گنج نهان من تویی خمره ی پر جواهری

آه دلاگرفته ای چون در قفل وبسته ای

شب همه شب تو با غمی همره آه وناله ای

پند تو داده ام ولی دست زغم نشسته ای

خیره شدی سحر دمد دست دعا گرفته ای

آه دلا شکسته ای آه دلاشکسته ای

 

+نوشته شده در شنبه 15 مهر 1391برچسب:,ساعت21:19توسط مینامحمودی | |