رهگذر

شعروغزل

رفت فرصتها زدستم دیر شد

دست من خالی زهر تدبیر شد

ناگهان دیده گشودم بر جهان

جان من درگیر یک تقدیر شد

گرچه راهم سنگلاخ وپر خطر

پای دل از غفلتم زنجیر شد

از همه دنیای پر رنگ ولعاب

سهم این دل ناله ی شبگیر شد

مثل بوتیمارهستم مرغ غم

ناله ام با آه بی تاثیر شد

 

+نوشته شده در جمعه 13 آبان 1390برچسب:,ساعت21:37توسط مینامحمودی | |