درد

رهگذر

شعروغزل

درد

دلم دریای موّاج ملال است

زبانم از بیان درد لال است

چو می خواهم که داد از دل برآرم

برای داد اینجا کی مجال است؟

زبان گفتنم اشک است وآهم

دو چشمم چشمه ی پاک و زلال ست

چوآهویی به دام شیر دردم

تپشهای دلم سوی زوال است

منم آن باغ پاییزی که دیگر

بهاری گشتنم امری محال است

شکسته پر منم مینای خسته

که پروازم سر بام خیال است



نظرات شما عزیزان:

ساعت22:56---5 خرداد 1392
باسلام ودرودبرشاعره گرامی مینامخمودی من
ازاشعارتان بسیارلذت می برم ودرآثارات اندیشه ای ژرف نهفته است وتصویرسازی ات
نیززیبا اند.منکه ازشمابسیارآموخته ام درود استاد عزیز وهمزبانم فرمایش شما دقیقن برعکس است این منم که از شما می آموزم ممنونم که به این کلبه ی حقیرانه آمدید


شاهرخ
ساعت20:53---6 بهمن 1391

سلام دوست عزیز. وقتت بخیر.
از شما دعوت میکنم به سایت منم سر بزنی.
خوشحال میشم نظرتو بدونم.
موفق باشی


نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





+نوشته شده در یک شنبه 1 بهمن 1391برچسب:,ساعت9:22توسط مینامحمودی | |