رهگذر

شعروغزل

 

 

ای یار کجایی که به دیدار بیایم

فارغ شوم ازهر کس وهرکاربیایم

هردر بزنم تاکه شوم لایق دیدار

هرچند که افسرده وبیمار؛بیایم

ازسربپردعادت خوابیدن وخوردن

هشیار-نه چون خفته-که بیداربیایم

ازعاقبت کارنپرسم که چگونه است

گرسربرود هم به سردار؛ بیایم

برسربکشم چادر عشقت همه عمرم

بی خود زخود ومست ؛نه هشیار بیایم

من چشم ببندم که نبینم همگان را

راهم بدهی زود به دربار بیایم

درراکه ببندی تو به رویم کنم اصرار

ازپنجره یا از سر دیوار بیایم

درپیش اگرکوه واگر دشت وبیابان

باشد من سرگشته ی بس زار بیایم

 



نظرات شما عزیزان:

محمدی
ساعت22:05---21 فروردين 1391
سلام خواهر محمودی عزیز کاش از گوشه ای از ارادت اینجانب به خودتان خبر داشتید بخدا من اینقدر که با شما راحتم با خواهرام راحت نیستم هر چند نظر شما ارجح است هرچه شما عزیز امر نمایید مطاع است خواهرم لطفا مرا ببخشید

معلم بازنشسته
ساعت18:46---16 فروردين 1391
سلام خانم محمودی
شعراعتیادتان رادرفارسی زبانان خواندم
تعهدمعلمی تان نسبت به فرزندان جامعه
زیباترین وجهه ی انسانی شماست.
موفق باشید


از تبار یاس
ساعت18:25---11 اسفند 1390
سلام استاد عزیزم
بسیار زیبا و دلنشین بود


مریم
ساعت12:00---30 بهمن 1390
خانم محمودی اشعارتون همیشه زیباست این رو قبلا خونده بودم ولی شعری که امروز تو شعر پارسی خونم از این هم زیباتر بود.متشکرم

خادم
ساعت23:13---26 بهمن 1390
و باز زیبا

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





+نوشته شده در دو شنبه 17 بهمن 1390برچسب:,ساعت18:29توسط مینامحمودی | |