خداونداچه حالست این که من دارم                   

 گهی غافل زاطرافم گه هشیارم

گهی غمگین غمگینم گهی شاداب                   

  گهی در خواب هم گویی که بیدارم

گهی روشن ضمیر من زانوارت                  

   گهی گویی زتاریکی شب تارم

دلم گاهی لبا لب از امیدی است                     

  گهی نومید نومیداست دل زارم

گهی شاکی زبیماری وتقدیرم                         

 زمانی سجده ی شکرش به جا آرم

گهی ترسان زخوف آتش قهرم                     

  گهی یارب به دل مشتاق دیدارم

گهی خاموش وسردم همچوخاکستر                 

 گهی  چون شعله ی سوزنده ی نارم

گه از پرواز  پروانه شوم نالان                  

   گهی چون سنگ بی درکم چو دیوارم

گهی حیران حیرانم پشیمانم                        

  و سرگردان به دور خود چو پرگارم

خداوندا  مرا توخود ثباتی ده                      

  کزین حالم چو اعدامی سر دارم

نظرات شما عزیزان:

ژیلاراسخ

ساعت21:03---9 بهمن 1390

[وب سایت]

سلام میناخانم گلم
آمدم وشعر زیبایت را خواندم

باوندپور

ساعت10:37---7 بهمن 1390

سلام همشهری بزرگوار خانم محمودی
زیبا سرودین

خادم

ساعت23:19---6 بهمن 1390

[وب سایت] - [ایمیل]

سلام مینای عزیز بابا ایول وبلاگتون خیلی زیباست سرودتونم خیلی خیلی زیبا بود ممنون عزیز موفق باشید خادم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: